Parminder Soni

I am far from being a poet, but words offer so much solace. They silently bear all outpourings of heart and without any utterances clear away the muck gathered in the recesses of mind. Like a flowing river. 3 cheers to P4

parminder has written 191 poems.
Visit Poet Page: parminder

Send Personal Message

Inspired by eminent Punjabi scholar and poet Bhai Veer Singh’s punjabi poem ” Kikkar”

ਡੂੰਗਾ, ਖੂਹ ਵਰਗਾ
ਥੱਲੇ, ਥੱਲੇ ਜਾਯੀ ਜਾਂਦਾ
ਥਾਹ ਨ ਪਾਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੇਰੀ
ਇੰਨੀ ਦੂਰ ਚਲਾਯਾ ਜਾਂਦਾ|

ਥੱਲੇ ਵੀ ਪਕੜ ਕਸ ਕੇ
ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਨ ਹਿਲਣ ਦ੍ਯਾਂ ਜ਼ਰਾ
ਹਿਲ ਕੇ ਤੇ ਦੇਖੇ ਜ਼ਰਾ
ਜਕੜ ਕੇ ਹਿਕ ਨਾਲ ਰਕ੍ਖਾਂ ਲਗਾ|

ਉੱਪਰ ਵੀ ਤੇਨੂੰ ਦ੍ਯਾਂ ਮੈਂ ਛਾਂ
ਫੈਲਦਾ ਰਵਾਂ ਹਰ ਤਰਫ਼ ਹਰ ਥਾਂ
ਤੇਰੀ ਭੁਕ੍ਖ ਦਾ ਵੀ ਮੈਂ ਹੀ ਵਾਲੀ
ਹਰ ਸਮਰਥ ਮੈਂ ਓਹ ਵੀ ਮਿਟਾਵਾਂ
ਨ ਰੋਵਾਂ, ਨ ਗਾਂਵਾਂ, ਬਸ ਨਾਲ ਲਗਨ
ਤੇਰੀ ਹਰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੇ ਮੈਂ ਫਨਾਂ ਹੋ ਜਾਵਾਂ|

ਇਹ ਸੋਹਣੇ-ਸੋਹਣੇ ਪੰਛੀ ਜਦ
ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਕਰਦੇ ਰੈਣ ਵਸੇਰਾ
ਮੇਰੀ ਡਾਲਿਯਾੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ
ਚਹਚਹਾੰਦੇ ਹੋਏ ਲ੍ਯਾਂਦੇ ਸਵੇਰਾ |
ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਮੇਰੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਫੈਲਦਾ
ਜਿਸ ਦੀ ਕੋਈ ਨ ਥਾਹ ਹੈ|

ਕੇ ਮੈਂ ਕਦੀ ਵੀ ਕੁਝ ਮੰਗ੍ਯਾ ਤੈਥੂੰ?
ਨ ਪਾਣੀ, ਨ ਰੋਟੀ, ਨ ਧੁਪ, ਨ ਛਾਂ
ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਤੇਥੁਂ ਦਰਕਾਰ ਨ ਮੈਨੂੰ
ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਰਬ ਹੀ ਬਥੇਰਾ ਦੇਵੀ ਜਾਂਦਾ|

ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਕੁਝ ਵੀ ਵਾਪਿਸ?
ਕੇ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਦੁਲਾਰ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਦਿੱਤਾ?
ਤੇਰੇ ਹਥ ਤਾਂ ਬਸ ਕੁਲ੍ਹਾੜੀ ਆਯੀ
ਬੇਰਹਮੀ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਵੱਡ ਹੀ ਦਿੱਤਾ|
———————————-
गहरा, कूँए जैसा
नीचे, नीचे, जाता जा रहा
कोई थाह मेरी नहीं जान पाया
इतनी दूर चलता जाता|

नीचे भी दृढ पकड़
मिट्टी को ज़रा न हिलने दूं
छूट के तो देखे ज़रा
जकड़ कर ह्रदय से रखूँ लगा|

ऊपर भी मैं तुम्हें छाँव दूं
सब दिशाओं में फैलता रहूँ
तुम्हारी भूख का भी हूँ मैं प्रभारी
हर समर्थ वह भी मिटाऊँ
न रोऊँ , न गाऊं, बस साथ लगन
तुम्हारी हर ज़रुरत पर फना हो जाऊं|

पृथक, सुन्दर पंछी जब
मेरे ऊपर करते रैन बसेरा
मेरी डालियों पर बैठ कर
चहचहाते हुए लाते सवेरा
कितना सुकून चहुँ और फैलता
जिसकी कोई न थाह है|

क्या मैंने कभी कुछ माँगा तुमसे?
न पानी, न रोटी, न धूप, न छाँव,
किसी वस्तु की न दरकार तुमसे
मेरा तो ईश्वर सब देता रहता|

तुमने दिया क्या कभी कुछ वापिस?
क्या ज़रा भी दुलार मेरे हिस्से डाला?
तुम्हारे हाथ तो बस कुल्हाड़ी आई
बेरहमी से मुझे बस काट ही डाला|
————————————-
Deep, like a well
Going down, down
Depth unfathomable
That far I venture out.

Tight hold underneath
Not letting the soil go
Attempts to loosen and flow
I foible by holding close to heart.

Up above, shade I offer
Take care of your hunger
Your every need I nurture
sacrifice myself at your altar.

When lovely feathered friends
Flock for slumbers at dusk
On my branches they shelter
And wake the world with sweet chatter

So much peace reigns around
Magnitude unfathomable, unbound.
Do I claim any rewards?
Water, food, sun and shade,
The One Above .endows His Grace.

Return in any form did you execute?
A little concern did you contribute?
Just an ax you took in possession
With a stony heart designed my execution.

Leave a Reply

Name (required)

Mail (will not be published) (required)

Website

Δ